Θα τα καταφέρουμε όπως η Ιρλανδία

Η Ιρλανδία μπήκε σε Μνημόνιο το 1010. Σήμερα είναι ένα βήμα πριν από την έξοδό της από το μηχανισμό στήριξης και την είσοδό της στις διεθνείς αγορές. Όλα δείχνουν ότι η μικρή αλλά περήφανη αυτή χώρα τα κατάφερε.

Έτσι θα τα καταφέρουμε κι εμείς. Έχουμε και τη δύναμη και τη θέληση! Φτάνει να κλείσουμε τα αυτιά μας σε όλους εκείνους που βλέπουν Αρμαγεδώνες και τη συντέλεια του κόσμου να πλησιάζει!

Είναι πάντως χαρακτηριστικό της αυτοκαταστροφικής νοοτροπίας κάποιων το γεγονός ότι το περασμένο καλοκαίρι σε πολλά ελλαδικά δημοσιεύματα, οι γνωστοί Νοστράδαμοι και ψευδοπροφήτες της συμφοράς, που δεν έκαναν τίποτε άλλο παρά να προσπαθούν να ακυρώσουν κάθε ελπίδα του ελληνικού λαού, λέγοντας ότι "το Μνημόνιο βύθισε ακόμη πιο πολύ την Ιρλανδία". Τα γεγονότα ωστόσο τους έχουν διαψεύσει.

Η φωτογραφία είναι από την Ιρλανδία και λήφθηκε κατά την προσαγωγή στο δικαστήριο του κυριότερου ύποπτου για την καταστροφή της ισχυρής οικονομίας της χώρας, ενός κορυφαίου τραπεζίτη... Οι συγκρίσεις είναι εύλογες και η απόδοση δικαιοσύνης κι εδώ στην πατρίδα μας, άκρως επιβεβλημένη.

Από εμάς εξαρτάται να κάνουμε την Κύπρο μια καλύτερη πατρίδα για μας και τα παιδιά μας.

Το οικονομικό μας πρόβλημα ήταν μεγάλο και οι όροι των δανειστών σκληροί. Η συμφωνία που έχει επιτευχθεί ήταν η καλύτερη που μπορούσαμε να πετύχουμε μέσα στις τραγικές αυτές πραγματικότητες.

Σώθηκε τουλάχιστον η Τράπεζα Κύπρου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και φυσικά η πατρίδα μας απέφυγε την άτακτη χρεοκοπία -που θα ήταν το τέλος μας- και θεωρώ εγκληματικά ανεύθυνους όσους έλεγαν να το ρισκάρουμε. Μπήκε νυστέρι στο απόστημα του αρρωστημένου τραπεζικού τομέα και τώρα η Κύπρος ξέρει τι χρωστά.

Από εμάς εξαρτάται το μέλλον μας. Τα δεδομένα είναι τέτοια, που μας επιτρέπουν να βλέπουμε με αισιοδοξία τα χρόνια που έρχονται. Αρκεί να το χωνέψουμε ότι χρειάζεται σκληρή δουλειά, έξυπνη επιχειρηματική δραστηριότητα και οπωσδήποτε εξυγίανση/κάθαρση της διαφθοράς που μας έφερε σ' αυτό το σημείο. Οπωσδήποτε η πολιτεία χρωστά στους πολίτες να προχωρήσει και σε παραδειγματική τιμωρια των υπαιτίων ετούτης της πρωτόγνωρης κρίσης.

Επαναλαμβάνω ότι δεν έχει εξαφανιστεί το πρόβλημα ως διά μαγείας και ότι θα περάσουμε ένα χρονικό διάστημα δύσκολα. Δεν μπήκαμε σε Μνημόνιο για να συνεχίσουμε να τρώμε και να πίνουμε άνετα και χωρίς έννοιες. Το πρόβλημα είναι ακόμα εδώ. Απλά η δανειακή σύμβαση ήταν η μόνη λύση για να έχουμε βοήθεια. Η άλλη επιλογή ήταν το χάος.

Ας δούμε λοιπόν αυτή τη συμφωνία ρεαλιστικά. Ούτε να πετάμε φυσικά εντελώς αδικαιολόγητα και αφελώς από τη χαρά μας αλλά ούτε και να βλέπουμε μπροστά μας μια μαύρη άβυσσο. Δουλειά, δουλειά, δουλειά και όλα θα πάνε καλά!

Τέλος στην ατιμωρησία!

Με όλα αυτά που έγιναν στον τόπο μας για να φτάσουμε στην κατάσταση που φτάσαμε θέλω να πω το εξής:  Ούτε η Ευρώπη ούτε η Τρόικα φταίνε για τη ρεμούλα, τις μίζες, την αναξιοκρατία, την κουμπαροκρατία, τη διαπλοκή και γενικά όλη την εγγενή μας κακοδαιμονία, που διέλυσε την Κύπρο.

Φταίει σύσσωμη η πολιτική μας ηγεσία που ανέχθηκε - για να μην πω εξέθρεψε - τη διαφθορά τόσα χρόνια. Αλλά για την κρίση που βιώνουμε σήμερα φταίνε συγκεκριμένα πρόσωπα και - επειδή η ατιμωρησία είναι ένας ακόμα από τους παράγοντες που οδήγησαν τη χώρα σ' αυτή την κατάσταση, τα πρόσωπα αυτά πρέπει να προσαχθούν στη δικαιοσύνη για να δικαστούν και να φυλακιστούν για πολλές δεκαετίες. 

Είναι λαϊκή απαίτηση κι αυτή τη φορά δεν θα ξεφύγει κανένας. Αν αυτή η κυβέρνηση δεν τους κλείσει στη φυλακή, θα βρεθεί μπροστά σε ένα τεράστιο κύμα αντίδρασης, που δεν ξέρω μέχρι που θα φτάσει.