10/4/12

Προσμονή

Ζωγραφίζει στο τζάμι η ώχρα
Του λαμπτήρα νατρίου στο δρόμο
Τον υγρό ψυχισμό μου

Μια σταγόνα ολισθαίνει και μ’ έλκει
Διαρκώς προς τα κάτω
Δεν μπορώ να φρενάρω
Κι ένα δαίδαλο σχήμα
Της βροχής ακουαρέλα
Σαν χοάνη με πίνει

Κι όλο σκέφτομαι εσένα
Καθώς λιώνω και φεύγω
Στου νερού την πορεία

Ατολμία

Μες στη βροχή που γήτεψες να αρχίσει
Κοίταξες προς τον ουρανό
Και ξέβαψαν τα μάτια σου
Και τα σε στάση ικεσίας χέρια σου αποσυντέθηκαν
Κι έμεινες στήλη άλατος στην αλυκή του χρόνου

9/4/12

Ποιος ανεμοστρόβιλος μας πήρε και μας σήκωσε κι αλλάξαμε κατεύθυνση προς το Μεσαίωνα;

Το παλιό κτίριο στη Λήδρας...

Βγήκαν πριν από λίγο κάποιοι απλοί πολίτες στην τηλεόραση να υπερασπίσουν την αστυνομία, για την γκαγκστερική της έφοδο στο κτίριο της οδού Λήδρας, όπου ανακαλύφθηκε η τεράστια ποσότητα του 1 (ενός, one, uno, une, ein) γραμμαρίου μαριχουάνας!

Θα περιμένω πάντως να ακούσω και τη συνέχεια αυτής της ιστορίας: δηλαδή κατά πόσο είχε το δικαίωμα (ένταλμα ή κάτι τέτοιο) η αστυνομία να κάνει αυτή την έφοδο, πολύ περισσότερο που στο τέλος δεν βρήκε τίποτα το κατά νόμον επιλήψιμο, παρά μόνο κατηγόρησε τους εκεί παρευρισκόμενους ότι ... επιτέθηκαν εναντίον των αστυνομικών.

Αυτές τις επιθέσεις εναντίον αστυνομικών τις έχουμε ξανακούσει πολλές φορές. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το βίντεο με εκείνο το μπουλούκι από αστυνομικούς να "λαχτοπατούν" στο πεζοδρόμιο δύο νεαρούς, τους οποίους μετά κατηγόρησαν για ... επίθεση κατά αστυνομικών οργάνων! Αν δεν υπήρχε το βίντεο, είμαι σίγουρος ότι πάλι αρκετοί καλοί και σεβαστοί συμπολίτες μας θα έβγαιναν στις τηλεοράσεις για να κατακεραυνώσουν τους δύο νεαρούς που έδερναν τα καημένα τα όργανα...

Στο μεταξύ η όντως εγκληματική δραστηριότητα στην Κύπρο ολοένα και μεγαλώνει και γιγαντώνεται, με μια αστυνομία ανίκανη να την αναχαιτίσει κι ας μην πει κανείς ότι δεν αφήνουμε την αστυνομία να κάνει τη δουλειά της διότι ΔΕΝ είναι δουλειά της αστυνομίας να κάνει ντου στα στέκια ανθρώπων με διαφορετικές απόψεις από αυτές του κατεστημένου.

Η αύξηση των μεταναστών...

Το συναφές θέμα της αύξησης των ξένων μεταναστών στην Κύπρο και η συγκέντρωσή τους σε "γκέτο", είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο που πρέπει να αντιμετωπιστεί με ορθή και επιστημονική προσέγγιση από μέρους του κράτους και πάντοτε έχοντας στο μυαλό μας ότι είμαστε άνθρωποι κι έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους.

Η αποτυχία της πολιτείας να διαχειριστεί τις κοινωνικές εξελίξεις των τελευταίων 10 - 15 ετών σ' αυτό τον τόπο, την ραγδαία αύξηση των ξένων που έρχονται νόμιμα ή παράνομα στην Κύπρο καθώς και την παράλληλη αύξηση της παραβατικότητας, έχει καταστήσει την κυπριακή κοινωνία ευάλωτη στην κούφια και παραπλανητική επιχειρηματολογία ρατσιστικών και εξτρεμιστικών ομάδων και μεμονωμένων ατόμων, που διασπείρουν ιδέες και φοβίες ξένες ως προς το ήθος και τις παραδόσεις των Κυπρίων.

Η κυπριακή κοινωνία έχει κάνει ένα θλιβερό πισωγύρισμα τα τελευταία χρόνια. Είναι σαν να πέσαμε σε ανεμοστρόβιλο που στο πέρασμά του μας άλλαξε κατεύθυνση και αντί να βαδίζουμε μπροστά, να εξελισσόμαστε και να αποκτούμε ολοένα και πιο πολλές πολιτισμικές παραστάσεις και αξίες, βαδίζουμε ατάραχοι, ανύποπτοι και οπωσδήποτε αποπροσανατολισμένοι προς τον ΜΕΣΑΙΩΝΑ!