Μυστική αγάπη

Μυστική μου, ασέληνη θλίψη
και αγάπη εσύ που γελώντας
ραίνεις με χρώματα, φως, μελωδίες,
ιριδισμούς μιας υπεροχης θέας,
μιας ωστόσο ανοιξης τόσο αναπάντεχα μακρινής
ντροπαλής και θλιμμένης
μιας αιώνιας νεφέλης τόσο πολύ πυκνής
τόσο πολύ απέραντης.